1. Zdefiniowanie celów SAP S/4HANA
   Cele strategiczne w kontekście transformacji SAP S/4HANA
2. Ustalenie stanu ACTUAL
   "SAP S/4HANA Gotowość": Kompletna analiza i inwentaryzacja
3. Zrozumienie SAP S/4HANA
   Strategia i ruch
   Wartość Propozycja i zakres
   Innowacje i uproszczenia
   Opcje wdrażania i przełączania
4. Zdefiniować stan docelowy
   "SAP S/4HANA Gotowość."
   Określanie zakresu i przeprowadzanie analizy luk
   Identyfikacja i ocena potencjałów optymalizacyjnych, konsolidacyjnych i harmonizacyjnych
   Definicja wariantów wdrożenia i zmian
5. Zdefiniowanie mapy drogowej SAP S/4HANA
   Stworzenie planu działania uwzględniającego zależności w biznesie i informatyce oraz ram budżetowych i ram zasobów

Wdrożenie SAP S/4HANA oadmap składa się z trzech etapów:

1. przygotowanie

• Zapewnienie zaangażowania decydentów
• Rozpoczęcie i utrzymanie na wczesnym etapie zarządzania ciągłymi zmianami dla wszystkich zainteresowanych stron w organizacji projektu i poza nią.
• Zdefiniowanie podejścia projektowego i metodologii projektu zgodnie z ramami aktywizacji SAP
• Rozwój organizacji projektu i zarządzania projektem z podziałem ról i obowiązków
• Zapewnienie dostępności zapotrzebowania na zasoby
• Przygotowanie zespołu projektowego
• Zarządzanie projektem: Definiowanie i dostarczanie procesów i narzędzi

2. wdrożenie SAP S/4HANA ERP

• Prowadzenie projektów przygotowawczych zgodnie ze strategią projektu i wymaganiami SAP S/4HANA, np. czyszczenie danych głównych, archiwizacja, SAP Business Partner
• Przeprowadzenie projektu transformacji SAP S/4 HANA ERP wzdłuż wybranej opcji zmiany (Nowe wdrożenie, Konwersja systemu, Selektywne przejście danych)

3. optymalizacja/rozszerzenie

• Projekty optymalizacyjne i udoskonalające po wdrożeniu SAP S/4HANA ERP np.
  • • Wdrażanie kolejnych innowacji SAP S/4HANA ERP, np. SAP Fioris, wbudowana analityka
    • Wdrożenie i integracja rozwiązań chmurowych SAP S/4HANA np. SAP Customer Experience, SAP Ariba, SAP IBP
    • Wdrażanie i integracja inteligentnych technologii, np. sztucznej inteligencji, uczenia się maszynowego, IOT

Rynki i firmy podlegają szybkim i ciągłym zmianom. Wynikające z tego wymagania co do umiejętności decydentów i uczestników projektu są wysokie. Realizacja kompleksowych projektów transformacyjnych, takich jak SAP S/4HANA, może zakończyć się sukcesem tylko wtedy, gdy organizacja projektu i każdy z jego członków posiada specyficzne dla danej roli umiejętności i jest dobrze przygotowany.
Wymagania są złożone:

• Zrozumienie i udokumentowanie zintegrowanych procesów biznesowych E2E i specyfiki branżowej w ekosystemie przedsiębiorstwa
• Zrozumienie, sformułowanie i ustalenie priorytetów strategicznych i operacyjnych wymagań biznesowych
• Opracowywanie, wdrażanie i testowanie wartościowych rozwiązań i innowacji
• Komunikacja z wewnętrznymi i zewnętrznymi zainteresowanymi stronami
• Praca zespołowa w złożonych, międzynarodowych środowiskach projektowych
• Przygotowywanie i podejmowanie decyzji, identyfikacja i ograniczanie ryzyka
• Zrozumienie i stosowanie nowych procedur, metodologii i narzędzi

Możliwości transformacji SAP S/4HANA są równie ekscytujące, jak i niepowtarzalne - zarówno dla firmy, jak i dla indywidualnego uczestnika projektu. Podejmij wyzwanie!

Formularze mają swój własny status w każdej firmie. Dla niektórych jest to zło konieczne, w które inwestuje się tylko minimalny czas i wysiłek, dla innych jest to ważna szansa na profesjonalny wygląd zewnętrzny. W obu przypadkach, jest to zazwyczaj ważne, dokumenty regulacyjne, gdzie błędy są irytujące w najprostszym przypadku i pozostawiają złe wrażenie na klientach.

Mogą jednak wystąpić również zauważalne konsekwencje, na przykład opóźnienia w płatnościach z powodu faktur budzących zastrzeżenia formalne, a nawet jeszcze gorsze. Ponieważ możliwości optymalizacji procesów w zakresie form są niewielkie, konieczna jest architektura możliwie najbardziej przyjazna dla konserwacji i efektywna. Jednak wielojęzyczność, schematy i rozbudowane ceny mogą szybko doprowadzić do wysokiego stopnia złożoności i również w tym przypadku postępuje się w obszarze konfliktu między starymi i nowymi technologiami. Formularze skryptowe SAP są zwykle bardzo nieprzyjazne w obsłudze technicznej, ale zwykle są nadal głęboko zakorzenione w standardzie SAP.

Smartformy natomiast dają pod tym względem o wiele większe możliwości, dzięki czemu można szybko dostosować w szczególności układ graficzny. Dla bardziej skomplikowanych wymagań dobrą alternatywą jest zazwyczaj najnowocześniejszy produkt SAP w tej dziedzinie - Adobe Forms. Ponadto, aplikacje innych firm, takie jak Lasersoft lub StreamServe, mogą również przyczynić się do efektywnego tworzenia formularzy. W każdym razie rozwój form zasługuje na większą uwagę specjalistów, zwłaszcza w celu zapewnienia długoterminowej efektywności wykorzystania zasobów.

Interfejsy użytkownika stanowią interfejs każdego systemu dla jego użytkowników. Na przestrzeni lat, SAP wprowadził na rynek wiele technologii w tym obszarze. Ekrany już wprowadzone z R/3 są nadal główną stosowaną technologią. Technologia ekranowa pozwala na tworzenie złożonych aplikacji dialogowych za pomocą dość prostych środków, ale przestarzała architektura często sprawia, że ich utrzymanie i ulepszanie jest bardzo czasochłonne.

Nowsze technologie, takie jak BSP/Web-UI czy Web Dynpro, są bardziej elastyczne, ale technologicznie znacznie bardziej skomplikowane. Istnieją również liczne technologie specjalne, takie jak ITSMobile lub Web Dynpro dla Javy. W ostatnich latach aplikacje Fiori i SAPUI5 ugruntowały swoją pozycję jako jedne z najnowszych technologii i to właśnie tam jeden z centralnych obszarów konfliktu w rozwoju dialogu staje się oczywisty. Z jednej strony, są użytkownicy, którzy nauczyli się efektywnie pracować z istniejącymi aplikacjami ekranowymi przez kilka lat, czasami dziesięcioleci, z drugiej strony, są nowicjusze w zawodzie lub użytkownicy, którzy tylko nieregularnie korzystają z systemu SAP (tworzenie wniosków urlopowych jest doskonałym przykładem).

Dla drugiej grupy użytkowników, użyteczność tych aplikacji ma ogromne znaczenie i może stanowić ogromny potencjał oszczędnościowy ze względu na ograniczoną podatność na błędy lub wymagania szkoleniowe. Dlatego też często nie wystarczy polegać na absolutnym ekspercie technicznym, ale współpraca doświadczonych specjalistów od aplikacji, projektantów i programistów interfejsów użytkownika prowadzi do uzyskania optymalnych rezultatów. Dotyczy to tym bardziej zastąpienia istniejących aplikacji opartych na starszych technologiach.

Często jednym z głównych pytań w nowym wdrożeniu aplikacji jest wybór pomiędzy wykorzystaniem standardowych procesów SAP lub rozwojem wewnętrznym z różnymi dostępnymi ramami webowymi. W odniesieniu do tej decyzji nie można wydać ogólnie obowiązującego zalecenia, które musi zostać ponownie ocenione dla każdego indywidualnego przypadku. Odpowiednie ogólne zalety i wady są powszechnie znane.

Jednak możliwość łączenia zalet obu wariantów jest tu rzadko brana pod uwagę. Elastyczność i rozszerzalność aplikacji internetowych z bezpieczeństwem rewizji oraz szeroki zakres branżowych i księgowych standardów SAP. Takie połączenie zwykle wiąże się z innymi wyzwaniami w porównaniu do całkowicie jednorodnego krajobrazu systemowego. W szczególności kwestie związane z licencjonowaniem oraz autoryzacją i uwierzytelnianiem mogą stwarzać większe trudności po stronie SAP. Problemy w tych obszarach można zazwyczaj szybko rozwiązać, ale często pokazują one korki i mogą opóźniać projekty na długi czas.

Na przykład, stworzenie mechanizmu pojedynczego podpisu może być zrealizowane stosunkowo szybko w takiej kombinacji systemu przy użyciu standardów takich jak SAML2, ale może również osiągnąć pewną złożoność przy użyciu SAML2 Bearer Assertions, ponieważ eksperci z różnych światów systemowych muszą koordynować swoje wysiłki.

Duża liczba interfejsów, zwłaszcza do systemów zewnętrznych, jest często postrzegana jako oznaka wysokiej złożoności i próbuje się tego uniknąć. Interfejsy mogą również przyczynić się do tego, że istniejące przerwy na nośniki w krajobrazie systemowym będą mniej podatne na błędy i ograniczą czynności manualne. Wraz z wprowadzeniem SAP UI5 jako nowej technologii interfejsów oraz Netweaver Gateway jako nowego komponentu systemu, interfejsy w systemach SAP stają się jeszcze ważniejsze.

Ogólnie rzecz biorąc, wyzwanie często polega na zarządzaniu wszystkimi tymi interfejsami lub na zachowaniu ich kompatybilności przy wprowadzaniu zmian i aktualizacji. Podobnie jak w wielu innych obszarach, istnieje pewne napięcie pomiędzy technologiami o ugruntowanej pozycji, takimi jak ALE lub EDI, a stosunkowo młodymi interfejsami ODATA. Wszystkie te technologie mają nadal swoje prawo do istnienia i należy zdecydować, kiedy, w zależności od zastosowania, mają być stosowane.

Na przykład, wybór pomiędzy SOAP lub REST nie powinien być zdegenerowany do kwestii filozoficznych, ale zawsze powinien starać się znaleźć pragmatyczne i przyszłościowe rozwiązania.